ԱՂՔԱՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ԿԱՆԽՈՐՈՇՈՒՄ Է ԿՐՈՆԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ԲԱՐԳԱՎԱՃՈՒՄԸ
Ողջ աշխարհում մարդիկ իրենց դարդերին փորձում են դարման դնել կրոնի միջոցով։ Շատ բան կարելի հասկանալ նաև այն ժամանակ, երբ փորձում ենք վերլուծել բնական աղետների կամ այլ արհավիրքների նկատմամբ մարդկանց արձագանքներն ու գնահատականները։ Կրոնը որպես փրկության միակ ճանապարհ է դիտարկվում մասնավորապես այն դեպքերում, երբ մարդն զգում է, թե որքան անզոր է ինքը բնության և մյուս «անվերահսկելի» երևույթների դիմաց։Այս ամենի մեջ կա ընդգծված մի օրինաչափություն։ Աղքատ երկրներում, որտեղ կյանքի համար վտագնավոր և ռիսկային գործոնները շատ են, մարդիկ առավել կրոնական են, «հոգևոր», և մեծ է հատկապես ոչ ավանդական կրոնական կազմակերպություններում ընդգրկվողների քանակը։ Այսպես հյուսիսային Աֆրիկայի երկրներում, հարցվածների 95%-ը իրենց կյանքը չեն պատկերացնում առանց կրոնի։ Մինչդեռ զարգացած երկրներում, որտեղ կյանքի որակը բարձր է, կրոնի դիրքերը թույլ են։ Օրինակ Շվեդիայում, ոչ պաշտոնական տվյալներով, ազգաբնակչության շուրջ 68 %-ը աթեիստ է կամ ագնոստիկ։
Комментарии
Отправить комментарий